autor: Monika Oleksińska 05.2010
olej na płótnie
"pejzaż bez Ciebie"
po mokrej trawie biegły stopy moje
i deszczu krople łapały kieszenie
czekaniem usta miałam rozchylone
gdyś stał po drugiej rzeki stronie...
ja w sukni tkanej nieba błękitem
i taka mokra i taka przejęta
i wierzyc chciałam żeby mosty Twoje
na moją rzeki prowadziły stronę...
i byłeś bliski choc taki daleki
i pełen słów choc usta milczały
i coś w nas gnało choc ciągle się bało
wyruszyc w podróż przez rzeki odmęty...
więc kiedy trawy są rosą pijane
biegnę gubiąc krople z kieszeni
pełna nadziei że rzeki już nie ma
pełna nadziei ,że Ciebie
zastanę...
sierpień 2011
autor: Monika Oleksińska
sierpień 2011
autor: Monika Oleksińska
No proszę to i poezja i malarstwo i grafika... No, no prawdziwy człowiek renesansu z Ciebie ;) Ładnie, ładnie. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuń...coś by sie jeszcze znalazło do tej poezji malarstwa i grafiki...tylko czasu na wszystko mało
Usuńdziękuję za miłe słowa :)
pozdrawiam
ładny, zdaje się... wychodzi z płótna!
OdpowiedzUsuńwiersz taki romantyczny, nie wiedziałam, że piszesz wiersze ;)
fajnie!!!
czasem pisze Jolu...ale okropnie mi to wszystko romantycznie wychodzi wiec wiersze to raczej mieszkańcy moich szuflad -rzadko widzą światło dzienne :)
Usuńmało kto wie ,że pisze.
Wielu moich znajomych nawet nie wie że maluje :)
pozdrawiam :)
Pejzaż bardzo mi się podoba
OdpowiedzUsuńślicznie dziekuję Małgosiu -lubie go choc przedstawia niewiele :)
Usuńpozdrawiam serdecznie